بررسی مقابله ای بیان کنش زبانی موافقت و مخالفت در دو زبان فرانسه و فارسی.

این تحقیق در حوز? تحلیل کلام انجام گرفته و دارای بعد مطالعاتی میان فرهنگی و تطبیقی است. در این تحقیق عبارتهای بیان موافقت و مخالفت در فرانسه و فارسی، بر اساس پیکره ای زبانی که شامل اصطلاحات شفاهی و کتبی بیانگر این دو کنش زبانی می باشند، مورد مطالعه قرار گرفته اند. در این تحقیق، ابتدا، کنش های زبانی موافقت و مخالفت بر اساس ساختارهای دستوری و محتوای معنایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. در مرحله بعد، داده های به دست آمده بر اساس « نظریه ادب » براون ولوینسون،نظریه ای که در زبان فرانسه توسط کربرا-اورکیونی گسترش پیدا کرده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته های به دست آمده در این تحقیق نشان می دهند که سخنوران در هر دو زبان از مولفه های گوناگون کلامی و غیر کلامی و فرا کلامی، به منظور برقراری بهتر ارتباط کلامی بینافردی استفاده می کنند، همچون بیان صریح/ غیر صریح، کامل / نسبی، مکث یا تسریع در بیان کنش زبانی مورد نظر و همچنین لحن، ژست، ریتم و غیره. به ویژه در این تحقیق راه کارهای تعدیل کنش زبانی مخالفت مورد بررسی قرار گرفته اند و نتایج به دست آمده نشان می دهد که گویشوران فارسی زبان از راه کارهای بیشتری جهت ارتقا وجهه مخاطب در روابط کلامی استفاده می کنند.